Ministry of Commerce (formerly)

Terrain

General Condition

Ministry of Commerce (formerly) or currently Museum Siam, located along Sanam Chai Road and Maharat Road. The area of ​​Sanam Chai Station (MRT) is a learning museum that is open to the public. The Ministry of Commerce building, which is an ancient building, has been well preserved and maintained. It is now an office and place for learning exhibitions.

Height above mean sea level

Waterway

Chao Phraya River

Geological conditions

Holocene sediments

Archaeological Era

era/culture

Types of archaeological sites

archaeological essence

The former Ministry of Commerce area It is now the National Museum of Learning Institute. Museum Siam was originally the site of a historical landmark. at different times in the following order:

1. Use of space within the Ministry of Commerce before the reign of King Rama III (before 1824)

History of using the area of ​​the Ministry of Commerce (formerly) before the reign of King Rama 3 assumed that it was a floodplain area in the Ayutthaya period, possibly using the area for agriculture. farm plantation boat or was an open space until the reign of King Narai the Great (1656-1688 B.E.) His Highness ordered a French craftsman to build two fortresses that Bangkok was flanked on both sides of the Chao Phraya River, collectively known as "Fort Bangkok" and "Fort Muang Thonburi". or "Fort Wichaiyen" in that time, His Highness gave Ogya Wichayen (Constantine Falcon or Chao Phraya Wichaiyen) to control the construction of the western fort (Thonburi side) and the side fort. East (Phra Nakhon side or the area of ​​Rajini School and the ground of the Ministry of Commerce at present) by the area between the two fortresses there will be a large chain stretching across the Chao Phraya River. It is like a "checkpoint", which can check people in and out of the city and protect them before entering Ayutthaya.

The fort area, located on the eastern bank of the Chao Phraya River, is assumed to be located in the Rajini School. Sanam Chai Road and Ministry of Commerce (formerly) area from an ancient map at Monsieur Volland des Vergens. The French officer who guarded the fort did it. In the reign of King Petracha in 1688, it was found that this Bangkok Fort was very large compared to the size of the fort on the Thonburi side. The Eastern Bangkok Fort has a five-pointed plan. In front of the waterfront, there is a porch protruding inside this fort. Food sheds, prayer halls, clay buildings In addition, the ancient map shows that around the area there are Thai camps that surround the French in this Bangkok Fort, with the Thai camp spreading almost as wide as Wat Ratchaburana. and in addition, the surrounding area is assumed to be an area that is a farmland or is the surrounding forest Because in this ancient map, it has been drawn in the form of trees around the area.

After graduating at that time, the French soldiers were defeated in the battle. It was assumed that the Eastern Bangkok Fort at that time would have been greatly damaged due to the battle at that time. When in the Rattanakosin period When Rattanakosin was first built in 1782 In the reign of King Buddha Yodfa Chulalok the Great, King Rama I, he ordered the demolition of the remains of the Eastern Bangkok Fort in order to expand the city to be more spacious in the area of ​​the Ministry of Commerce. (Original) before the reign of King Rama 3 (1824 B.E.), there is no evidence that the area has such conditions, but only that The area surrounding the area where roads are cut, such as Chakkrawat Wang Na Road or Sanam Chai Road, now Chakrawat Wang Na Road cuts through the front of the Ministry of Commerce area. (Original) It was assumed that the area before the reign of King Rama 3 (B.E. 1824) was an open area without any special use, so it was not recorded. In the vicinity were built city walls and Mahareek Fort. Assuming from the old plan, the location of Fort Mahareuk was built on Maharaj Road and part of the sidewalk in front of Rajini School and part of Rajini School.

2. Use of space within the Ministry of Commerce during the reign of King Rama 3-5 (1824-1910 B.E.)

During the reign of King Rama III, he built 5 palaces together at the end of Phra Chetuphon Temple or the area of ​​the Ministry of Commerce (formerly) and the current palace police station, which in the 26th Chronicle Region Meeting Legend of the Palace Old (Somdej Krom Phraya Damrong Rajanupap 1970) mentioned the construction of a palace to bestow upon the royal family, who went out of the palace at the first time together, 6 of them, namely, Somdej Krom Muen Mataya Phithak Krom Muen Chetthathiben, Krom Muen Amrenthorabodin The Lord is sulking Krom Muen Phumin is well rested. All 5 of them built a new palace. Only Prince Lakkanun received the royal palace on Na Phra Lan Road. At the Tha Phra Gate where His Majesty King Maha Vajiralongkorn Phra Nang Klao is seated

Various palaces built for the royal family and their 5 sons are located in the area of ​​the Ministry of Commerce. (Formerly) located in the lower part of Wat Phra Chetuphon Wimonmangklawat (Original name in the reign of King Rama V) The current name is Wat Phra Chetuphon Wimon Mangkalaram. is the name of the reign 4 His Majesty gave a new name) The 5 palaces, when combined with the surrounding communities, resulted in a group of palaces at Phra Chetuphon Temple. which can be considered as a gathering of officials with a boss Nobles and commoners were united in a certain number. And there are also people who trade in a wide area continually as well (Nang Noi Saksaksi, MR. Ror. 2534:84). Palaces that were newly built for the royal family at that time, 5 palaces, collectively called The Palace of Phra Chetuphon Temple And because the location of the palace is in the south of Phra Chetuphon Temple, the five palaces are called The Thai Palace of Wat Phra Chetuphon in later times, the Thai Palace of Wat Phra Chetuphon consists of 5 palaces as follows:

(1)Wang Tai of Wat Phra Chetuphon, Wang 1 It is a palace located in the north. Facing Sanam Chai Road, King Rama III ordered to build his son, Krom Muen Chetthathiben, who stayed at this palace until his death in the reign of King Rama IV when he died. Then the last palace of Wat Phra Chetuphon, the 1st Palace, is therefore the residence of Mom Chao in the Krom until the reign of King Rama 5, so this palace was vacant for King Chulalongkorn in the reign of King Rama V, so he gave this vacant palace to Krom Muen. Adisorn Udomdej and ordered to build a new palace, bestowed upon him at that time by Krom Muen Adisorn Udomdej staying at this palace until the reign of King Rama V 6 Therefore moved the palace to build a new one by the river at Phra Athit Road instead of His Majesty stayed at the Phra Athit Palace until his death. As for the palace at the end of this Phra Chetuphon Temple, King Rama VI, please buy all the palaces to build as The next government office

(2)Wang Tai of Wat Phra Chetuphon, Wang 2 This palace is located at the back or west side of the Thai Palace of Phra Chetuphon Temple, Wang 1, facing the palace to Maharat Road. His Majesty King Rama III ordered the creation of the Royal Krom Muen Amentorbodin. His son later graciously gave Krom Muen Amarendarabodin. went and sat at another palace and bestowed this palace to the Prince Charming He continued to sit until his death in the reign of King Rama IV. Therefore, this palace has been vacant since the reign of King Rama IV. bestowed upon Krom Muen Thiwakorn Wong History son in the reign 4But Krom Muen Thiwakorn family history Still residing at Krom Luang Adisorn Udomdet Palace (the last palace of Phra Chetuphon Temple, Wang 1), where he was the elder brother of the same mother, so he did not build a new palace at the second palace. Buy a private property and build a palace along the Chao Phraya River. at Samsen Subdistrict, in the north of Wat Som Kliang His Highness stayed at this palace all his life while the former palace was The Thai Palace of Wat Phra Chetuphon, the 2nd Palace should have been abandoned until the reign of King Rama VI in 1915, so this palace was demolished to be a government office.

(3)Wang Tai of Wat Phra Chetuphon, Wang 3 This palace faces the palace off Sanam Chai Road. In the south of the 1st or the middle palace, between the 1st and 5th palaces, facing the palace to Sanam Chai Road, King Rama 3, King Rama III built the royal car. His Royal Highness He sat until his death in 1850, the reign of King Rama 3 therefore bestowed His Majesty wet. He lived for 5 years until his death in 1855, which corresponds to the reign of King Rama V. 4 and it does not appear that King Rama IV gave this palace to anyone after that, which is not less than 15 years later, King Chulalongkorn, King Rama 5, please build Wat Ratchabophit which the area To build Wat Ratchabophit will have to go into the place of the Saphan Than Palace, the residence of Krom Luang Dinthaphaisan Sophon, so he asked Krom Luang Bodinphaisan Sophon to move to live in this palace. Ama until his death in 1903 when Krom Luang Bodinthaphaisan Sophon died. His Majesty King Chulalongkorn 5 bestowed upon a person with the rank of Prince who was in the Royal Reign until the reign of King Rama VI until after B.E. In 1915, this palace area was changed to a government office.

When King Rama V was renovating Wat Rachathirat, he had an idea that the royal hall of Krom Luang Bodin Paisan Sophon It is a beautiful palace that the owner of the palace has died, so he is graciously pleased. to be dismantled and planted as a prayer hall At Wat Rachathiwat (Charunee Inchertchai 2003)

(4)The Palace of Phra Chetuphon, the 4th Palace This palace is next to Wang 2 coming to the south or in the middle between the 2nd and 5th palace facing Maharaj Road, built during the reign of King Rama 3 to give to the Krom. Muen Phumin Phakdi lived until his death in 1874 in the land of King Chulalongkorn, Rama V, then Mom Chao in the Krom stayed until the reign of King Rama 6 after that, the area of ​​this palace was demolished. Government offices

(5)Wang Tai of Wat Phra Chetuphon, Wang 5 Located in the south of the 3rd and 4th palaces, the boundary of the Thai Palace of Phra Chetuphon Temple, this 5th palace is on Sanam Chai Road on one side, and on the other side is Maharaj Road. On the other side, to the three crossroads, the two roads are combined. Chinese people call this palace "Sakang Wang", meaning the palace at the crossroads. Currently, this palace was demolished and built as a place for the Royal Thai Police. The palace was replaced by Somdej Krom Phraya Damrong Rajanupap. Krom Muen Matayaphithak Later, His Highness thought that it was very cramped, so he built a new royal palace on the riverside above the mouth of the Talat Canal. The palace is now in the area of ​​Rajini School. As for the palace at the end of Wat Phra Chetuphon, the 5th Palace was bestowed upon him as the residence of Krom Muen Udom Rattanarangsi. Later, when Somdej Krom Muen Mataya Phithak died in the reign of 3 The riverside palace above the mouth of the Talat Canal was therefore the residence of Mom Chao in the Krom later on during the reign of King Mongkut. His Highness bestowed Somdet Krom Muen Mataya Phithak Palace on the riverside above the market canal to Krom Muen Udom Rattanarangsi and graciously bestowed upon Her Royal Highness Prince Mongkollert. With other princesses in Somdej Krom Muen Mataya Phithak moved to stay at the rear palace of Wat Phra Chetuphon, Wang V instead, and when Her Royal Highness Prince Mongkollert died in the reign of King Rama IV, her Samphanthawong glorious lord Which was established as a Krom Muen Muen Mukmat during the reign of King Rama 5, continued to live until his death and became the place of his descendants until the palace was built as a police station to replace (Somdej Krom Phraya Damrong Rajanupap in 1970 )

3. Use of space in the reign of King Rama VII up to now

During the reign of His Majesty King Maha Vajiralongkorn Phra Vajiraklaochaoyuhua saw great importance in economic and commercial matters. Therefore, he wanted to establish a Ministry of Commerce that started from the reign of King Rama VI. He saw the importance of economy and commerce very much. Therefore, His Highness wanted the establishment of commerce to be a concrete administrative system with the power to manage trade thoroughly and internationally. and build on from the development of the country in the reform of the government during the reign of King Rama V (Ministry of Commerce, 1982)

แต่ในระยะเริ่มแรกนั้นที่ตั้งของอาคารกระทรวงพาณิชย์มิได้อยู่ในบริเวณวังท้ายวัดพระเชตุพนฯเนื่องด้วยกระทรวงพาณิชย์เป็นกระทรวงที่ตั้งใหม่ในสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่6 และยังไม่มีสถานที่ราชการเป็นของตน ในระยะแรกจึงใช้หอรัษฎากรพิพัฒน์ (กระทรวงพาณิชย์2525) ของกระทรวงพระคลังมหาสมบัติ ซึ่งอยู่ในบริเวณพระบรมมหาราชวังเป็นที่ทำการชั่วคราวแล้วจึงได้สร้างอาคารที่ทำการกระทรวงเป็นหลักแหล่ง ในพื้นที่ว่างอันเป็นที่ตั้งของวังกรมหลวงอดิศรอุดมเดชวังกรมหลวงบดินทรไพศาลโสภณ และวังกรมหมื่นทิวากรวงศ์ประวัติ มีถนน 3 สายโดยรอบ ได้แก่ถนนสนามไชย ถนนมหาราช และถนนเขตต์ (ถนนเศรษฐการในปัจจุบัน) ใกล้กับที่ทำการศาลาแยกธาตุในสังกัดกระทรวงพระคลังมหาสมบัติ ซึ่งตั้งอยู่ในพื้นที่วังกรมหมื่นภูมินทรภักดี ที่ตั้งอยู่แต่เดิมโดยเป็นพื้นที่ที่ทางกระทรวงพระคลังมหาสมบัติได้ขอพระราชทานที่ไว้ (กองจดหมายเหตุแห่งชาติเอกสารรัชกาลที่ 6 มร. 6ค/1 เล่ม 2 ปึกที่ 45 2460)

ตัวอาคารที่ทำการใหญ่นั้นน่าจะเริ่มทำการก่อสร้างใน พ.ศ.2464 แล้วเสร็จใน พ.ศ.2465 หนังสือออกจากกระทรวงพาณิชย์ลงวันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2465 กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ รองเสนาบดีกระทรวงพาณิชย์แจ้งความมายังพระยาจักรีปาณีศรีศิลวิสุทธิ์ ราชเลขาธิการ (จดหมายที่ ก 656/2465) กราบบังคมทูลพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงเสด็จพระราชดำเนินมาทำการเปิดกระทรวงฯแสดงให้เห็นว่างานก่อสร้างอาคารที่ทำการกระทรวงพาณิชย์ควรจะสำเร็จใน พ.ศ. 2465 ตามที่อ้างไว้เบื้องต้น(กองจดหมายเหตุแห่งชาติ เอกสารรัชกาลที่ 6 มร. 6ค/1 เล่ม 2 ปึกที่ 45 2460) พื้นที่และอาคารภายในกระทรวงพาณิชย์นี้ได้ถูกใช้มาทั้งหมด67 ปี จึงเริ่มมีการย้ายที่ทำการของกระทรวงพาณิชย์ต้นไปสู่พื้นที่ใหม่

ในปี พ.ศ. 2532 โดยคณะรัฐมนตรีได้มีมติอนุมัติให้กระทรวงพาณิชย์ใช้ที่ดินราชพัสดุจำนวนเนื้อที่48 ไร่เศษ บริเวณตำบลบางกระสอ Mueang Nonthaburi District Nonthaburi Province สำหรับก่อสร้างอาคารที่ทำการกระทรวงพาณิชย์แห่งใหม่ซึ่งเป็นที่ตั้งของกระทรวงจนถึงปัจจุบัน

รูปแบบทางสถาปัตยกรรมอาคารกระทรวงพาณิชย์ ตึกอาคารดังกล่าวมีสถาปนิกมาริโอ ตามาญโญ (Mario Tamagno) เป็นผู้ออกแบบร่วมกับวิศวกรกอลโลสปินโญ และสถาปนิกกวาเดรลลิ ในช่วงปี พ.ศ.2465 – 2469 เป็นหนึ่งในอาคารที่ได้รับการออกแบบก่อสร้างตามที่ปรากฏในบัญชีรายการผลงานของศาสตราจารย์มาริโอ ตามาญโญ ที่ได้รับการตรวจสอบแล้วณ กรุงเทพฯ 3 กรกฎาคม พ.ศ.2469 (เอเลนา ตามานโญ 2541 :39 – 45) ลักษณะของอาคารที่ทำการกระทรวงเป็นตึกสูง 3 ชั้น ผังรูปตัว E มีบันไดและประตูเข้าสู่อาคารทั้ง 4 ด้าน สร้างตามแบบสถาปัตยกรรมยุโรป โดยออกแบบให้มีระเบียงทางเดินด้านหน้าของอาคารทั้ง3 ชั้น ลักษณะอาคารและลวดลายประดับตกแต่งของอาคารเป็นแบบสถาปัตยกรรมยุโรป ชั้นล่างผนังฉาบเรียบเสาติดผนังทำเป็นรูปสี่เหลี่ยมเซาะร่องตามแนวขวางของเสา เลียนแบบการก่อด้วยหิน ซุ้มหน้าต่างชั้นที่ 2 ก่อเป็นรูปวงโค้งครึ่งวงกลม เหนือซุ้มปั้นปูนเป็นลายร้อยห้อยขนาบแนวโค้ง เหนือวงโค้งปั้นเป็นรูปหน้าสตรียุโรป ยกเว้นในบริเวณมุขด้านหน้าที่จะทำเฉพาะตรงกลางแนวประตูเท่านั้น สำหรับบัวหัวเสาของอาคารนั้นเป็นแบบ Ionic ในส่วนของผนังด้านหลังของอาคารนั้น ไม่มีการทำลวดลายประดับ นอกเหนือจากซุ้มประตูด้านหลังบนชั้นที่ 2 ที่เหนือวงโค้งทำเป็นรูปหน้าสตรีแบบเดียวกันที่ทำด้านหน้า ที่บานประตูเหล็กบริเวณประตูทางเข้าด้านมุขกลางของอาคารกระทรวงพาณิชย์ (เดิม)นั้น ด้านหน้าติดแผ่นโลหะทรงกลมเป็นตราภาพพระวิสสุกรรม หรือตราน้อย อันเป็นตราประจำกระทรวง

ศาลาแยกธาตุ พ.ศ. 2470 โอนกรมศาลาแยกธาตุในกระทรวงพระคลังมหาสมบัติ มาขึ้นอยู่กับกระทรวงพาณิชย์และคมนาคม ทำหน้าที่วิเคราะห์ทางวิทยาศาสตร์และอุตสาหกรรม โดยอาคารศาลาแยกธาตุ เป็นอาคารรูปตัวL ตั้งอยู่ด้านหลังอาคารกระทรวงพาณิชย์ ปัจจุบันกรมแยกธาตุเปลี่ยนเป็นกรมวิทยาศาสตร์บริการ

สถาบันพิพิธภัณฑ์เพื่อการเรียนรู้แห่งชาติ มิวเซียมสยาม พ.ศ.2550 พื้นที่กระทรวงพาณิชย์ ถูกปรับเปลี่ยนเป็นพิพิธภัณฑเพื่อการเรียนรู้แห่งชาติ ในชื่อว่า”มิวเซียมสยาม” แสดงประวัติศาสตร์เรื่องราวของมนุษย์ในดินแดนประเทศไทยตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์จนถึงปัจจุบัน โดยมีการจัดแสดงที่เป็นกันเอง เน้นการเข้าถึงและการมีส่วนร่วมของผู้เข้าชม โดยใช้อาคารเดิมของกระทรวงพาณิชย์(อาคารรูปตัวE)เป็นสถานที่จัดแสดง

การดำเนินงานทางโบราณคดี

ด้วยคณะรัฐมนตรีมีมติให้สถาบันพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้แห่งชาติดำเนินการจัดตั้งพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้แห่งชาติแห่งที่1 ขึ้นบริเวณภายในพื้นที่กระทรวงพาณิชย์ (เดิม) ถนนสนามไชยและทางสถาบันพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้แห่งชาติได้มอบหมายให้ภาควิชาโบราณคดี คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากรเป็นผู้ดำเนินการโครงการศึกษาขุดค้นและขุดแต่งทางโบราณคดีภายในพื้นที่กระทรวงพาณิชย์(เดิม) ถนนสนามไชย ระหว่าง พ.ศ.2549-2550

สรุปหลักฐานทางโบราณคดีสำคัญที่พบได้ดังนี้

1. หลักฐานทางโบราณคดีของการใช้พื้นที่ภายในกระทรวงพาณิชย์ก่อนรัชกาลที่ 3 (ก่อน พ.ศ. 2367)  ในสมัยก่อนรัชกาลที่ 3 (ก่อน พ.ศ. 2367) นั้น มีแผนผังโบราณบ่งบอกไว้ชัดเจนว่า มีป้อมวิไชยเยนทร์ สมัยพระนารายณ์ (พ.ศ.2199-2231) ในสมัยอยุธยาในพื้นที่บริเวณนี้ มีขนาดใหญ่ และมีแผนผังลักษณะเป็นแฉกปลายแหลม 5 แฉกผลจากการขุดค้นขุดแต่งทางโบราณคดีพบลักษณะของสิ่งก่อสร้างที่แปลกกว่าบริเวณอื่นที่พบ และอยู่ในระดับที่ลึกว่าชั้นดินในระดับที่สันนิษฐานว่าเป็นระดับของวังในพื้นที่ขุดค้นที่ 6 (area 6) หรือด้านหลังของพื้นที่มิวเซียมสยามด้านที่ติดกับถนนราช โดยสิ่งก่อสร้างที่พบนั้นเป็นโครงสร้างฐานรากก่อด้วยอิฐใหญ่ ก่อด้วยความหนาและกว้างกว่าที่พบในบริเวณอื่นๆ กล่าวคือแนวอิฐที่พบมีความกว้างตั้งแต่ 1.5 - 2.5เมตร อิฐมีขนาดประมาณ 23x13x5 เซนติเมตร และ 28x14x5 เซนติเมตร ลักษณะของการเรียงอิฐเป็นแบบวนโดยใช้อิฐหักครึ่งก้อนอยู่ตรงกลางล้อมรอบด้วยอิฐก้อนสมบูรณ์ในผังสี่เหลี่ยมจัตุรัสแนวอิฐที่พบนี้เรียงต่อกันในรูปแบบของตารางและมีโครงร่างคล้ายกับแผนผังของป้อมวิไชยเยนทร์ ที่สร้างขึ้นในสมัยพระนารายณ์ ใต้แนวอิฐมีไม้ซุงรองรับแนวอิฐอีกชั้นหนึ่ง

อย่างไรก็ดี เนื่องจากหลักฐานของสิ่งก่อสร้างที่พบล้วนถูกสิ่งก่อสร้างสมัยใหม่ทำลายไปเป็นอย่างมาก จนไม่สามารถหาขอบเขตตลอดจนลักษณะและรูปแบบของโครงสร้างฐานรากของสิ่งก่อสร้างได้ ทำให้ไม่อาจสันนิษฐานได้แน่ชัดว่าเป็นป้อมวิไชยเยนทร์หรือไม่อย่างไร แต่ก็พบว่าโบราณวัตถุที่พบในบริเวณดังกล่าวและในระดับชั้นดินเดียวกันเป็นโบราณวัตถุที่อยู่ในช่วงอายุสมัยอยุธยา บางชิ้นพบว่าเป็นโบราณวัตถุที่อยู่ในสมัยพระนารายณ์

2. การใช้พื้นที่ภายในกระทรวงพาณิชย์ในสมัยรัชกาลที่ 3-5 (พ.ศ. 2367-2453) พื้นที่ภายในกระทรวงพาณิชย์ (เดิม) ในช่วงเวลานี้ จะเป็นที่ประทับของเจ้านายองค์ต่างๆ จำนวน 4 วังจากการขุดค้นขุดแต่งทางโบราณคดี พบร่องรอยของโครงสร้างฐานรากของสิ่งก่อสร้างโบราณที่บ่งบอกว่าเป็นอาคารต่างๆภายในวังของเจ้านายในสมัยรัชกาลที่ 3-5 กระจายโดยรอบทั่วบริเวณ โดยบริเวณที่สามารถนำมาวิเคราะห์และเทียบเคียงกับแผนผังอาคารของวังต่างๆในสมัยโบราณได้ชัดเจนมากที่สุดคือ พื้นที่ขุดค้นที่ 3 เนื่องจากเป็นพื้นที่เป็นสนาม ไม่ได้มีสิ่งปลูกสร้างในสมัยหลังรบกวนมากเท่ากับบริเวณอื่นๆ ส่วนพื้นที่การขุดค้นในบริเวณอื่นๆนั้น พบแนวของสิ่งก่อสร้างโบราณที่ก่อด้วยอิฐ ซึ่งโดยลักษณะทางกายภาพของอิฐ รูปแบบและวิธีการก่ออิฐนั้นสามารถบ่งบอกได้ว่าเป็นแนวของโครงสร้างฐานรากของอาคารภายในวังได้เช่นเดียวกัน ทั้งนี้เนื่องจากแนวของสิ่งก่อสร้างบริเวณอื่นๆถูกรบกวนเป็นอย่างมากด้วยสิ่งก่อสร้างสมัยใหม่ ทำให้แนวของอาคารโบราณนั้นถูกตัดเป็นช่วง และขาดหายไป จนไม่สามารถนำมาเทียบเคียงกับแผนผังของวังในสมัยโบราณเพื่ออธิบายรูปแบบและขอบเขตของอาคารภายในวังต่างๆนั้นได้

จากการขุดค้นขุดแต่งทางโบราณคดีได้พบโครงสร้างฐานรากของอาคารขนาดใหญ่ โดยมีลักษณะเป็นไม้วางเรียงต่อกันไปเพื่อรองรับกำแพงอาคาร แนวของการวางไม้เพื่อรองรับแนวของกำแพงอาคารนั้นทำให้สามารถทราบขอบเขตความกว้างยาวของอาคารนั้นได้โดยประมาณ และยังทำให้สามารถทราบการแบ่งห้องต่างๆภายในอาคารได้ และเมื่อนำขอบเขตภายนอกของการวางไม้เพื่อรองรับกำแพงนั้นมาเทียบเทียงกับแผนผังโบราณ พบว่าอาคารดังกล่าวตรงกับอาคารที่ตั้งอยู่ทางด้านหน้าวัง ซึ่งมีแบบแผนของอาคารเดียวกันกับอาคารในวังของกรมหมื่นอดิศรอุดมเดช ในสมัยรัชกาลที่ 5 ซึ่งเป็นอาคารที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในบรรดาอาคารต่างๆที่อยู่ในวังทั้ง 4 วังที่ตั้งอยู่ภายในพื้นที่กระทรวงพาณิชย์ (เดิม) ทั้งนี้อาคารดังกล่าวน่าเป็นอาคารเครื่องไม้ขนาดใหญ่ สันนิษฐานว่าเป็นอาคารมีฐานที่ก่อด้วยอิฐถือปูน และมีเสาไม้รองรับหลังคาไม้มุงกระเบี้อง นอกจากนั้นยังพบกองของกระเบี้องมุงหลังคาชนิดเกล็ดเต่าในบริเวณนั้นด้วย จึงสามารถสันนิษฐานได้ว่ากระเบื้องมุงหลังคาชนิดเกล็ดเต่าน่าจะเป็นชนิดของกระเบื้องที่ใช้มุงหลังคาอาคารนี้ และเหตุที่สันนิษฐานว่าเป็นอาคารเครื่องไม้มุงกระเบื้องเนื่องจากลักษณะของโครงสร้างฐานรากที่แสดงให้เห็นว่ากำแพงไม่น่าจะรองรับน้ำหนักของอาคารที่ก่อด้วยอิฐจำนวนมากได้ และนอกจากนั้นความนิยมในแบบแผนของการสร้างวังเจ้านายในสมัยรัตนโกสินทร์ ในรัชกาลที่ 1-3 จะปลูกสร้างเป็นอาคารไทยเครื่องไม้มุงกระเบื้อง ส่วนอาคารที่เป็นตึกหรืออาคารแบบตะวันตกนั้นมีมาแต่ในสมัยรัชกาลที่ 4 เป็นต้นมา และได้รับความนิยมในสมัยรัชกาลที่ 5-6 หากการก่อสร้างอาคารตึกดังกล่าวล้วนมีการบันทึกและมีแบบการก่อสร้างอย่างชัดเจน

หลักฐานประเภทโบราณวัตถุ โบราณวัตถุที่พบในพื้นที่ล้วนสอดคล้องกับประวัติของเจ้าของวัง กล่าวที่สำคัญ คือ

     (1) กิจกรรมเกี่ยวกับการทำมุก  เนื่องจาก บริเวณพื้นที่ริมรั้วที่ติดกับถนนเศรษฐการและถนนสนามไชยมาบรรจบกันได้พบหอยมุกเป็นจำนวนมากสามารถจำแนกได้ 3 ชนิด คือ หอยมุกไฟ หอยมุกจาน และหอยมุกนมสาวเปลือกหอยมุกที่พบส่วนมากเป็นมุกไฟ พบทั้งชิ้นส่วนแกนหอยมุก ก้นหอยและแผ่นเปลือกหอยที่ผ่านการตัดเจียนเป็นรูปทรงต่างๆ แล้ว สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นวัตถุดิบเพื่อทำเป็นเครื่องประมุก บานประตูมุก ฯลฯ ซึ่งสอดคล้องกับเจ้าของวังคนแรก คือ กรมเชษฐาธิเบนทร์ทรงกำกับกรมช่างมุก ในสมัยรัชกาลที่ 3 ทั้งนี้ในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 3 เป็นรัชสมัยที่มีการสร้าง บูรณะ ปฏิสังขรณ์ วัดวาอารามต่างๆเป็นจำนวนมาก ในการสร้างหรือบูรณปฏิสังขรณ์วัดนั้น มุกล้วนเป็นสิ่งสำคัญในการประดับตกแต่ง โดยเฉพาะการทำบานประตู บานหน้าต่าง บุคคลที่มีชื่อเสียงและได้รับการยกย่องว่ามีฝีมือยอดเยี่ยมในงานมุก และฝากฝีมือกับบานประตูที่ถือว่าเป็นงานประดับที่เก่าแก่ที่สุดและงดงามที่สุดที่เหลืออยู่ คือ กรมหมื่นมาตยาพิทักษ์ ผู้ทรงเป็นพระราชโอรสในพระราชบิดาองค์เดียวกัน และมีวังที่อยู่บริเวณท้ายวัดพระเชตุพนฯเช่นเดียวกัน ดังนั้นมุกที่พบในบริเวณนี้น่าจะมีความสัมพันธ์ในการทำบานประตูมุกให้กับวัดต่างๆในรัชกาลที่ 3

     (2) กิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับม้า การขุดค้นขุดแต่งทางโบราณคดี พบหลักฐานทางโบราณคดีที่เกี่ยวข้องกับม้าหลายอย่างด้วยกัน เช่น กระดูกม้า เกือกม้า แปรงปัดขนม้า ซึ่งตรงกับประวัติของเจ้าของวังคนที่สอง คือกรมหมื่นอดิศรอุดมเดช พระองค์ทรงเป็นทหารมาตั้งแต่ พ.ศ. 2414 เป็นต้นมา โดยในครั้งแรกทรงเป็นทหารมหาดเล็กรักษาพระองค์ จนต่อมาใน พ.ศ.2460 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ย้ายมาเป็นจเรสัตว์พาหนะทหารบกและการทหารม้า และมีหน้าที่ดูแลเกี่ยวกับม้าทั้งปวง